... When you're having fun

“Ik beloof dat er de volgende keer niet zoveel tijd tussen zal zitten!” Zo eindigde mijn vorige blogpost. Uiteraard is dat wel het geval, ik heb zoveel gedaan de afgelopen tijd dus ik hoop dat jullie me vergeven.
De week van 24 november was, zoals ik al eerder heb verteld, een reading week zonder colleges. Hoewel ik van plan was al wat vooruit te werken, is daar, zoals gewoonlijk bij mij, niet zoveel van terecht gekomen. In plaats daarvan heb ik wel een aantal hele leuke dagen gehad. Dinsdag 25 november gingen we met Myrte, Marlies, Liam en Corey (respectievelijk Myrte’s Britse en Amerikaanse huisgenoten) naar Dover. Rond 11 uur hadden we de bus vanuit Canterbury en na ongeveer een uurtje kwamen we aan bij de bekende Engelse kustplaats – of liever gezegd, werden we ergens langs een weg op een heuvel gedropt. Om echt bij de witte kliffen te komen waar Dover om bekend staat, moesten we eerst nog een aardig stukje lopen langs een autoweg zonder voetpad of echte berm. Dit was echter pas het begin van het avontuur. Toen we eenmaal bij de kliffen kwamen, bleek dat er niet heel veel nette, toeristische paadjes waren die je kon volgen. Ik had uiteraard de perfecte schoenen aan (ahum) voor al het geklauter en steile stukken met glibberige modder. We hadden, zo bleek uiteindelijk, ook niet echt de makkelijkste weg gekozen, maar het was het zeker weten waard want we hebben echt mooie plaatjes gezien!
Vrijdag de 28e stond ik rond tien over zes naast mijn bed. Klinkt vroeg voor een vrije dag – is ook zo – maar het was het helemaal waard want vandaag gingen we naar LONDEN :D Marlies was de dag ervoor al vertrokken omdat ze donderdagavond een concert had, dus om kwart over zeven stond ik, samen met Myrte, te wachten op de bus naar het centrum, vanwaar we met de National Express-bus naar Londen zouden vertrekken. Het blijft een beetje onwerkelijk dat je gewoon in een bus stapt en twee uur later in zo’n enorme wereldstad bent. Vanaf Londen Victoria gingen we met de metro naar King’s Cross – ja, dat station van Harry Potter. Toen we onze spullen bij het hostel hadden gedropt, was het tijd om de stad in te gaan. We hebben de dag voornamelijk doorgebracht in Camden, een gigantische, kleurrijke warboel van alternatieve winkeltjes, kraampjes met van alles en nog wat, en heel veel stalletjes met eten uit de hele wereld. Na de aparte winkeltjes was het tijd voor de normale winkels – oftewel, Oxford Street! Deze enorme winkelstraat was, net als zoveel in Londen, al helemaal in kerstsfeer, supergezellig! Wat ook heel tof was, was dat we ’s avonds gingen eten bij Jamie’s Italian, een Italiaans restaurant van de bekende kok Jamie Oliver. Het was echt zoooo mooi ingericht en het eten was echt heel erg lekker. ’s Avonds dwaalden we nog wat door de stad, langs St. Paul’s – waar we nog werden versierd door twee Britse mannen van minstens 30 – en de Thames, vanwaar we uitzicht hadden op de London Eye. Na nog een drankje in Covent Garden (waar echt een fantastische kerstboom stond) gingen we behoorlijk uitgeput terug naar het hostel, waar de meeste meisjes op onze zaal al lagen te slapen – we deelden namelijk een kamer met 7 anderen. De volgende ochtend was ik, zodra de eerste persoon wakker was, eigenlijk ook meteen wakker, want ja dat gebeurt als er iemand de hele tijd in plastic tasjes loopt te rommelen en z’n koffer moet inpakken om freaking kwart voor 7… Maar goed, nu hadden we wel een lekkere lange dag! Vandaag wilden we wederom winkelen en kijken bij Harrods. Eer dat we uiteindelijk bij Harrods waren, waren we alweer een paar uur verder, omdat we op de route tussen de metro en Harrods een H&M en een Topshop tegenkwamen… Oeps ;) Harrods was echt gigantisch. Je zou er echt makkelijk kunnen verdwalen en er lopen zo bizar veel mensen, niet te doen. Omdat we de kerstafdeling eigenlijk niet konden vinden gingen we vrij snel weer naar buiten, op naar ons volgende doel: Borough Market. Dit is een fantastische markt met eigenlijk alleen maar eten – maar niet zomaar een paar kraampjes, echt honderden, met van alles en nog wat. Vlees (waaronder exotische dingen als struisvogel en krokodil), taartjes (mmmm lemon meringue cake), kaas (de heerlijkste parmezaanse kaas ooit), vis, gevogelte, wijn, honing, Indiase curry, bratwursten, raclette, pizza, pasta, olijven, macarons, drop, groente en fruit – je kon het niet bedenken en je kon het daar wel kopen. Zoveel geuren en kleuren en dingen om te zien, echt heel gaaf!
’s Avonds werd het helaas alweer tijd om richting het station te gaan. Om taferelen zoals de vorige keer te voorkomen (lees; twee minuten voordat de bus vertrekt hijgend aan komen rennen) besloten we om eerst naar London Victoria te gaan en daar wat te eten, zodat we alvast vlakbij het busstation zouden zijn. We ontdekten een geniale Burger Bar, die eruitzag alsof het de set had kunnen zijn voor Grease. Er werd rock ‘n roll muziek gedraaid, er stonden mini-jukeboxes, alles was rood leer en chroom en onze serveerster leek ook nog eens heel erg op Frenchy (ze had echt precies dezelfde stem haha). Na een heel erg lekkere classic burger was het jammer genoeg tijd om naar de bus te gaan die ons terugbracht naar Canterbury. Ookal waren we maar twee daagjes weggeweest, het voelde echt als een vakantie (maar stiekem was ik ook wel blij dat ik gewoon weer in een kamer zonder 9 andere mensen kon slapen haha).
De afgelopen twee weken ben ik vooral druk bezig geweest voor school. Op 5 december had ik een twee uur durende groepspresentatie voor Aesthetics en deze week was ik druk bezig met het schrijven van de reflectie van die presentatie en mijn essay voor Roman Empire. Dat essay hoeft eigenlijk pas 19 december af, maar volgende week woensdag (de 17e) is Timo hier al en dan moet ik natuurlijk wel klaar zijn. Er staat nu nog één essay op stapel (3000 woorden over vampiers, pfoe!), maar daarna ga ik gelukkig nog even wat leuke dingen doen voor ik naar huis ga!
Het is echt heel raar om te beseffen dat ik over anderhalve week alweer terug ben in Nederland. Ik kijk er naar uit om iedereen weer te zien, maar het is ook wel een gek idee dat mijn tijd hier er alweer op zit en dat ik Myrte en Marlies straks lang niet meer zo vaak ga zien als nu, boe :( Nu ik er zo een beetje over nadenk is het zo snel gegaan! Maar goed, voor ik helemaal ga terugblikken, ga ik eerst nog even genieten van de laatste dagen hier!

Ik zie jullie snel – in het echie!

Dikke kus & liefs,
Nadine